Poddałem się, mam dość. Dwa seriale lądują w koszu.

• Californication prosiło się o to od dawna. Serial miał niesamowity pierwszy sezon. Jeden z lepszych jakie widziałem w życiu. Kompletną i zamkniętą historię o facecie (piszę z męskiego punktu widzenia ofc), który pogubił się w życiu i walczy o to, co wydaje mu się najważniejsze.

  Po drodze wiadomo – jest alkohol, seks, imprezy, dużo onelinerów i zabawnych sytuacji. Słowem cud-miód, bo i pośmiać się można i powzdychać do wesołego życia, czy też czasami wzruszyć się losem Hanka i jego rodziny. Problem w tym, że pierwszy sezon wyczerpał temat. Historia została opowiedziana, zostali razem.
  Kolejne sezony to już niestety upadek. I to smutny, bo z wysoka.Reszta historii to niestety coraz więcej seksu i wydumanych powodów, dla których oni nie mogą być razem. Połączenie takiej sobie komedii, pornosa i romantycznej mamałygi. Im dalej, tym gorzej. A co najsłabsze – psuje to ogląd całości. Szkoda.

• Z Sons of Anarchy sytuacja wyglądała nieco inaczej. To nigdy nie było show pierwszego wyboru. Jarali się tym znajomi na fejsie, więc postanowiłem sprawdzić. Zresztą szukałem serialu, w trakcie którego bezstresowo można również porozbijać się na fejsie, sprawdzić Twittera, czy machnąć wpis na blogaska. I powiedzmy, że pierwszy sezon swoje zadanie spełnił. A, że zadziałała inna stara zasada – przywiązania się do bohaterów, to inna sprawa.
  I tak przebrnąłem przez sezon drugi i trzeci, który niestety zakończył jego karierę. Bohaterowie niby ok (zwłaszcza agentka Stahl – zakochałem się w tej zimnej, wyrachowanej suce), historia powiedzmy, że fajna, tematyka, też taka ok. W Klubie Motocyklowym nie byłem, bronią nie handlowałem, więc powiedzmy jest egzotycznie. Ale nie mogłem znieść jednego. Im dalej w serial tym więcej długich piosenek przetykanych scenami z życia bohaterów. Smętnych głównie, sugerujących, że jest tam głębia, której niestety nie było i chyba być nie powinno.

Ktoś poleci coś nowego, czym warto się zainteresować?