Skoro pojawiła się lista wszystkich wydanych gier, to czemu się nią nie pobawić? Ściągnąłem ją, przypomniałem sobie komendę sed i za jej pomocą zostawiłem same tytuły bez daty, platformy i wydawcy (sed „s/[(].*//” alternate_list_of_every_video_game_ever_\(v2b > cleaned.txt ).
A potem przepuściłem to przez specjalne narzędzie układające takie ładne grafiki z najczęściej powtarzających się wyrazów.
Wynik powyżej. Ciekawe, co?
O tym, że byłem przewodniczącym jury na festiwalu Digital Dragons wiecie? Jeżeli nie, to z chęcią o tym później napiszę, bo i przygoda z tego była fajna i sporo się nauczyłem. W każdym razie – mój wywiad z Gazety Wyborczej powyżej, a opowieści z EFG postaram się dodać nieco później.
Pisałem już, że dzięki Kindlowi dużo czytam? Na pewno. No ale to czytanie ma też i swoje szare strony. Dzisiaj – na przykład – zaczytawszy się w Pigułce Wolności przejechałem swój pracowy przystanek, w związku z czym czekał mnie mały poranny spacer. Idę ja sobie, patrzę, a tu w „grochowskich lasach” osada. Zupełnie jak w Robin Hoodzie.
BioShock to nadal jeden z najlepszych FPSów jakie stworzono. Co prawda jego kolejne kontynuacje nie miały już tego ładunku (dwójka ssała, Infinite już tak nie zaskakuje), ale i tak jest to seria do której warto wracać. W końcu zwykle nie zdarza się, żeby do strzelanin całkiem jawnie dokładano nurty filozoficzne i by zmuszały one do myślenia.
A BioShock to potrafił i chyba nadal potrafi.
Ja nie czaję w jaki sposób taka scena znalazła się w bajkach Disneya. Ale jest. Pytanie, co dalej z tym zrobić, bo to przecież budzi od razu parę wątpliwości, nie?
Wychodzi na to, że jestem nieśmiałym technofilem.
Zniekształcenie poznawcze 